Η χρήση της αρχιτεκτονικής, είτε ως ανεξάρτητου οικοδομήματος, είτε ως αστικού περιβάλλοντος, στην νοηματοδότηση και την θεματολογία μιας θεατρικής παράστασης χαρακτηρίζει την ιδιαιτερότητα του θέατρου της «ειδικής χωροθέτησης», αν μπορούμε να κάνουμε μια απόδοση στα ελληνικά, και αποτελεί μια ενδιαφέρουσα διάχυση της μιας τέχνης μέσα στα πεδία της άλλης.

​

Η site-specific performance δεν αφορά ένα ξεχωριστό είδος θεάτρου, αφού μπορεί να αναπτύσσεται σε διάφορες θεατρικές φόρμες και με θεματολογική ποικιλία. Αφορά τις παραστάσεις και όχι κατά ανάγκη τα έργα, που έχουν το χαρακτηριστικό γνώρισμα να παρουσιάζονται με σκηνικό περιβάλλον την αρχιτεκτονική ανάπλαση της ζώσας πραγματικότητας και να ορίζουν την θεματολογία τους από την εκάστοτε επιλογή.     

​

Ο όρος site-specific performance, για τον Pavis, αναφέρεται στην παραγωγή και την παράσταση, η οποία έχει επινοηθεί βασισμένη σε πραγματικές τοποθεσίες, εκτός των θεατρικών οικοδομημάτων. Ένα μεγάλο κομμάτι της δουλειάς αφορά την έρευνα της τοποθεσίας που είναι είτε ιστορικά φορτισμένη, είτε εμποτισμένη από κάποια ατμόσφαιρα. Η εισαγωγή ενός έργου, κλασσικού ή σύγχρονου, σε μια «ειδική» τοποθεσία, φωτίζει την παράσταση με μια απρόσμενη δυναμική και δίνει μια διαφορετική πρόσληψη στον θεατή, στη σχέση του, με το κείμενο, τον χώρο και τον λόγο που βρίσκεται εκεί.